37 lat Domowego Kościoła diecezji opolskiej (1986-2023)
„Rocznice i jubileusze dla ludzi wierzących są zawsze okazją i wezwaniem do wdzięcznego wspominania wielkich dzieł Bożych” ks. Franciszek Blachnicki
Krótka historia Domowego Kościoła Diecezji Opolskiej:
Zręby dzisiejszego Domowego Kościoła diecezji opolskiej i gliwickiej tworzyli Róża i Władek Paniczowie wraz z ks. Ryszardem Salańczykiem. Byli parą diecezjalną do podziału diecezji przez 6 lat (1986-1992) i kontynuowali swoją posługę jako Para Diecezjalna nowo powstałej diecezji gliwickiej (1992-1996).
W 1992 roku nastąpił podział diecezji opolskiej na dwie: opolską i gliwicką. Wtedy pozostały w diecezji opolskiej 2 kręgi Domowego Kościoła a pozostałe 25-27 kręgów w diecezji gliwickiej. Parą diecezjalną zostali Barbara i Jan Zapałowie. W posłudze wspierał ich ks. Adam Rogalski, Moderator Diecezjalny Ruchu Światło-Życie.
W 1997 roku Mariola i Witold Jankowscy przyjęli posługę Pary Diecezjalnej. Poprosili ks. Biskupa Ordynariusza o dekret dla Moderatora Diecezjalnego DK i zaproponowali ks. Norberta Panusza. Ksiądz biskup zgodził się, aby ks. Norbert pełnił obowiązki pod opieką i kierunkiem ks. Stanisława Rabieja (ks. Stanisław pełnił posługę Moderatora Krajowego DK w latach 1989-1991). W 1997 roku zaczęły się tworzyć struktury Domowego Kościoła w diecezji: zostały utworzone rejony i powołano Pary Rejonowe. W 2000 roku ks. Norbert otrzymał dekret Biskupa Ordynariusza powołujący go na Moderatora Diecezjalnego DK.
Kolejne Pary Diecezjalne posługujące małżeństwom i rodzinom Domowego Kościoła waz z księdzem Norbertem: Gienia i Henryk Szmulikowie, Danuta i Leszek Wolaszczykowie, Grażyna i Mieczysław Chyrowie, Jolanta i Krzysztof Gawinowie, Anna i Janusz Zarembowie, Agnieszka i Paweł Matysiakowie.
Źródło: List do wspólnot rodzinnych nr 168 oraz rozmowy prywatne z pierwszymi parami diecezjalnymi.